آنچه زنان می خواهند: قسمت دوم، متحدان و دوستان

مارک رو به بررسی زنان در امنیت با یک سوال ادامه می دهد – اقدام یا گفتگو؟

این انتخاب برای همه کسانی است که جهان را تغییر می دهند. آیا در مورد آن صحبت می کنید یا به دنبال انجام کاری در مورد آن هستید؟ مکالمه به نوعی عمل است. یکی از مدیران شرکت تاسیسات اخیراً چیزی به من گفت که من شدیداً به آن اعتقاد دارم، اینکه ما همیشه انتخاب می کنیم – چه چیزی بخوریم (ارزان و سریع، یا چیز دیگری) و چه چیز دیگری بخریم یا کجا بانک کنیم (آنلاین یا از یک شرکت فیزیکی). خیابان اصلی). بنابراین برای مردان و زنان در محل کار به طور یکسان است. آن‌ها می‌توانند انتخاب کنند که برای یک محل کار سمی یا مکانی که نیازهای دیوانه‌کننده‌ای به زمان و انرژی آنها دارد، کار کنند، یا آن را نگه دارند، یا برای شرکت‌هایی که «آن را دریافت می‌کنند» کار کنند.

به همین ترتیب، افرادی که در زنجیره فرماندهی بالاتر قرار دارند، می‌توانند با شرکت‌های همفکری که «آن را به دست می‌آورند» شریک شوند، چه در ارائه فرصت‌ها به زنان، چه (چون مردان نیز از آن استقبال می‌کنند) انعطاف‌پذیری در ساعات کاری یا انگیزه‌های یادگیری. چنین کارهایی نه تنها کارهای درستی هستند، بلکه در نهایت باعث کسب و کار می شوند. شما نمی توانید وفاداری را اندازه گیری کنید اما می توانید برای حفظ کارکنان ارزش مالی قائل شوید (اگر یک کسب و کار واقعاً به چنین چیزهایی اهمیت می دهد یا حتی قادر به اندازه گیری آنها باشد).

بنابراین، برخی تغییرات می تواند در هر نیروی کار و محل کار اتفاق بیفتد. مردان و زنان به طور یکسان می توانند با پای خود رای دهند. برخی چیزها را بهتر می توان در سطح صنعت حل کرد. مثلاً چگونه مشاغل را نام ببریم تا نشان دهیم مسئولیت چقدر کامل است؟ امسال یک زن نسبتا جوان نقش خود را به عنوان “چسب” توصیف کرد که یک قرارداد بزرگ و مهم را حفظ کرد. عنوان شغلی هماهنگ کننده یا حتی مدیر قرارداد ممکن است نشان دهنده مهارت او نباشد – در مدیریت به همان اندازه که در تامین امنیت.

نخست وزیری کوتاه لیز تراس ممکن است هر باوری را مبنی بر اینکه زنان می توانند کار بهتری نسبت به مردان انجام دهند یا مهارت های مردمی بهتری دارند را رد کرده باشد. زنان در امنیت و به طور کلی می گویند که ممکن است به طور طبیعی بهتر است یکدیگر را از طریق مسائل مربوط به سلامت روان ببینند، چه شخصی (چیزهایی که مردم سر کار می آورند چه قصد داشته باشند یا نداشته باشند) یا مربوط به کار (تنهایی شدید یک مسئول پذیرش شبانه). یا افسر بسیار شلوغ و مورد آزار لفظی جلوی خانه). شاید زنان فقط نسبتاً بهتر باشند، زیرا مردان ممکن است چیزها را در بطری بطری ببندند یا با نوشیدن آن را کنترل کنند – که فقط ممکن است مشکلات سلامتی و اجتماعی بیشتری را به همراه داشته باشد.

جالب است که چقدر از چیزهایی که زنان در امنیت درباره غلبه بر آنها صحبت می کنند، می تواند برای مردان نیز صادق باشد، مانند داشتن اعتماد به نفس برای غلبه بر “سندرم خیانتکار”. زنان و مردان در مدیریت امنیتی به طور یکسان می گویند که چقدر مفید است که یک افسر امنیتی، در اتاق پست یا محل بارگیری بوده باشد (یک زن گفت: «هرگز از کسی نمی خواهم کاری را انجام دهم که خودم انجام نمی دهم».

همچنین قابل توجه است که آنچه زنان در امنیت می خواهند در محل کار خود بهبود یابد، در سایر مکان ها نیز صدق می کند. در ماه مارس در رویداد تنوع، ایده‌ای از داون هولمز و تنظیم‌شده توسط فلیم رو (بدون ربط) صحبت شد. یکی از نکاتی که در ذهن من ماندگار شد، از سوی یک زن غیرامنیتی، از طرف قانون بود که می‌خواست (مانند بسیاری از افراد جوان در نیروی کار) تعادل بین کار و زندگی را بیشتر کند و به خوبی از بی‌عدالتی آگاه بود. جوان‌ها را تماشا می‌کردند که بالاترین (مرد) در بعدازظهر جمعه ترک می‌کردند تا خانه‌های خود را بسازند، و ظاهراً احساس می‌کردند که حق دارند. (نگاه کنید به شرکت حسابرسی EY برای گزارش اخیر در مورد عدم پیشرفت زنان در نقش‌های اجرایی کلیدی و هرگونه افزایشی که توسط هیئت‌هایی که مدیران غیر اجرایی زن (NED) را برای پیروی از اهداف منصوب می‌کنند.

من همچنین به یک مرد استخدام امنیتی همیشه آگاه فکر می کنم که می گوید مهمترین چیزی که متقاضیان جوان می پرسند این است. چقدر تعطیلات اضافی می توانم بخرم؟ برای مدیر امنیتی هر دو جنس، سوال بعدی باید این باشد؛ چگونه اطمینان حاصل کنیم که تیم تعادل کار و زندگی خوبی دارد؟ مراقب کارکنانی باشید که فرزندان دارند، یا والدین سالخورده ای که باید از آنها مراقبت کنند، گاهی اوقات مجبور هستند همه چیز را برای یک بحران کنار بگذارند؟ برای پیشنهاد تعویض یک روز تعطیل؟ زنان اشاره می کنند که احساس می کنند باید «110 درصد» بدهند. با این حال، حتی افراد معتاد به کار نیز نیاز به استراحت دارند.

بنابراین، آرزو این نیست که از تیمی که در غیر این صورت عملکرد بالایی دارد، دوری کنیم، بلکه برای مدتی استراحت لازم است. زنان و مردان به طور یکسان باید تصمیم بگیرند. اگر ایمیلی در ساعت 11 شب ارسال شد، آیا باید پاسخ دهید؟ امنیت در نهایت 24-7 است. و اگر برای یک شرکت چند ملیتی کار می کنید، ساعت کاری در جایی خواهد بود. با این حال، اگر به طور منظم 12 ساعت کار می کنید و در سفر هستید، گاهی اوقات باید خاموش شوید. مهم این است که مغز را خاموش کنید، تازه کنید. در غیر این صورت ممکن است بسوزید.

یکی از “زنان در امنیت” گفت: “شما باید متحدان و دوستانی پیدا کنید.” و لزومی ندارد که آنها زن باشند، فقط کسی باشند که با او صحبت کنند، زیرا – وقتی اغلب یک جلسه امنیتی فقط یک یا دو زن در اتاق دارند – ممکن است احساس تنهایی کند. همان زن گفت: «شما باید همیشه در نمایش باشید، باید به آنها بخندید [male] شوخی مسخره.»

زنان با چیزهایی که ممکن است به ذهن مردان خطور نکند – دختر نامیده شدن تیک تیک می زنند. یا باید تجربه خود را توضیح دهند (که ممکن است کمتر از تجربه مرد نباشد).

در حالی که مردان در مدیریت و در خط مقدم ممکن است 60 ساعت در هفته کار کنند، زنانی که این کار را انجام می‌دهند همچنین از این حرف می‌زنند که باید «دستکاری» کنند، و اگر دوستان یا شرکای مردشان قدردان این کار نباشند، لزوماً به آن اهمیت نمی‌دهند. از آنها بخواهید در راه خانه برای خرید چیزی بخرند. گاهی اوقات کارها انجام نمی شود، “و اگر انجام نشد، اشکالی ندارد.”

در بخش اول از ابتکار تحقیقات امنیتی با قدردانی نقل کرد گزارش توسط مشاور تحقیقات دائمی پروفسور مارتین گیل، در اینجا یکی دیگر از اواخر سال 2020 است، “درک تأثیرات بر امنیت به عنوان انتخاب شغل/شغل: افرادی که در بخش امنیتی کار می کنند چه فکر می کنند”. همانطور که مارتین خلاصه کرد: “مردم به بخش امنیتی نمی‌پیوندند زیرا از آن اطلاعی ندارند.” اگر تعداد زیادی از مردان و زنان به طور یکسان دچار امنیت شوند – تغییر آن از عملکرد دیگری در یک کسب و کار، یا دریافت ایده از دوستی که قبلاً در امنیت کار می‌کرده است – به این معنی است که پیوستن به این صنعت یک چیز است، به عنوان یکی از سربازان پیاده نظام’؛ و دیگری برای پیشرفت در آن.

قسمت سوم در این لینک