این روزها شرکت‌های زیادی وجود دارند که از توانایی خود برای احراز هویت ایمن افراد از طریق دستگاه‌های تلفن همراه (یا سلفی) حمایت می‌کنند و ادعا می‌کنند که این کار ایمن و آسان است. برخی از بانک‌ها حتی به افراد اجازه می‌دهند بدون نیاز به ورود فیزیکی به بانک، از طریق سلفی حساب باز کنند – که آرزوی همه است.
اندرو سلدون، سردبیر
بعداً شش بار تلاش کردم تا مدارک شناسایی ام را بخوانم و تصمیم گرفتم خودم فقط یک عکس بگیرم و آن را آپلود کنم. این کار کرد. با این حال، این ایده که عکسی که توسط شخصی گرفته شده، در جایی به جای اسکن بلادرنگ پذیرفته شده است، کمی دور از ذهن است. سپس تأیید «سلفی زنده» آمد.
منبع: https://www.securitysa.com/17114R
با پشت سر گذاشتن مسئله حریم خصوصی، فرآیندی که من استفاده کردم دست و پا گیر بود. عکسی که دوربین لپ‌تاپ من از من گرفته بود را دوست نداشت (اگرچه به نظر می‌رسد مایکروسافت خوشحال است که در کمتر از یک ثانیه من را به عنوان سرپرست از طریق عکس من وارد کند). سپس نتوانست تصویر مناسبی از اعتبار شناسنامه من به دست آورد. بنابراین من به گوشی هوشمند خود (نوکیا X10، بنابراین ارزان نیست) نقل مکان کردم.
من در حال حاضر بیشتر از افراد مشهور هالیوود در مورد نور می دانم. و بعد از تلاش‌های فراوان، ظاهراً من هنوز من نبودم. در نهایت من فقط چند کلمه بی ادبانه گفتم و فکر کردم قبل از اینکه آن را به مشکل دیگران تبدیل کنم یک بار دیگر آن را امتحان کنم و جواب داد. شاید آنها فید صوتی را زیر نظر داشتند و تصمیم گرفتند از صحبت کردن با من اجتناب کنند؟
استدلالی که اغلب مورد استفاده قرار می گیرد این است که تأیید هویت شما در بانک صرفاً به این موضوع بستگی دارد که شخصی پشت باجه به شما و شناسه یا پاسپورت شما نگاه کند و تصمیم بگیرد. در گذشته ممکن است این درست بوده باشد، اما بانک‌های آفریقای جنوبی اکنون می‌توانند اثر انگشت شما را در مقابل امور داخلی بررسی کنند تا مطمئن شوند که شما هستید.
نسخه چاپگر پسندشماره 5 2022 اخبار
دلیل ثبت نام فقط گرفتن گواهی بود (اگر قبول بشم) پس شاید مشکلی نداره. شاید من فقط پیر و پارانوئید هستم، اما اگر یک حساب بانکی باز می کردم، اگر بانکی آن ثبت نام را بپذیرد، می ترسم. حتی حاضرم به جای اعتماد به روندی که طی کردم، با آسیب وارد شدن به شعبه روبرو شوم. مثل این است که بگویید “اینم عکس شناسنامه یک نفر و قول می دهم این من هستم.”
وام)
البته، راه حل های امنیتی پیشرفته در دو یا سه سال گذشته چند داستان در مورد “ثبت نام سلفی” منتشر کرد و همه درگیران بر سادگی و قابل اعتماد بودن این فرآیند تاکید کردند. من اخیرا مجبور شدم از طریق تلفن همراه برای دوره ای که می گذراندم ثبت نام کنم و تجربه من چیزی جز ساده نبود. و در حالی که من در مسائل فنی آن متخصص نیستم، تجربه من باعث شد تا در مورد قابلیت اطمینان ثبت نام شک کنم (این سوال مهم نیست که داده های من به چه کسی می رود، آنها با آن چه می کنند، تا چه مدت قصد دارند آن را حفظ کنند. صادقانه بگویم، با توجه به آنچه در مورد برخی از شرکت های آمریکایی دیده ام، انتظار دارم که داده های ارسال شده به آنجا در عرض چند ثانیه به هر سروری در ایالات متحده توزیع شود – اگرچه ممکن است من مغرضانه باشم. و بله، من گفتم آمریکا و نه چین که پسر شلاق معمولی برای هیستری حریم خصوصی است، به ویژه از آمریکا).