بروزرسانی: 27 خرداد 1404
اطفاء حریق با دوربین - SMART Fire & Safety 2024 - Axis Communications SA
نسخه چاپگر پسنداطفاء حریق با دوربین
SMART Fire & Safety 2024 آتش نشانی و ایمنیتوسط آندریا سوری، Axis Communications
سالانه هزاران آتش سوزی توسط خدمات آتش نشانی و نجات ثبت می شود. اینها می توانند علل گسترده ای داشته باشند، اما اگر فوراً متوقف نشوند، تأثیر آنها همیشه ویرانگر است.
آتش سوزی های ویرانگر مانند آتش سوزی اخیر مائوئی در اوت 2023 و فصل آتش سوزی جنگلی استرالیا
آتش افروزان جنبه فوق العاده مهمی هستند که باید در مورد حفاظت در برابر آتش در نظر گرفت، زیرا آنها نه تنها جنگل ها و ساختمان ها را آتش زدند، بلکه محل های دفن زباله، سطل های زباله و خودروهای پارک شده را نیز به آتش کشیدند که باعث آسیب جدی به محیط زیست می شود و ایمنی شهروندان را به خطر می اندازد. خطر
این آمار مستلزم راهبردها و اقدامات متقابل مؤثر برای مقابله با چنین تهدید بزرگی است. دوربین های نظارت شبکه، تشخیص حریق و سنسورهای کیفیت هوا می توانند هم در تشخیص آتش سوزی و هم در اندازه گیری هر گونه آلودگی ناشی از آن نقش اساسی داشته باشند.
شناسایی و واکنش به آتش سوزی های جنگلی
با توجه به مناطق وسیعی که جنگل ها پوشش می دهند و دورافتادگی آنها، چالش شناسایی آتش سوزی های جنگلی می تواند بسیار سخت تر باشد. با این حال، تشخیص دقیق برای دادن فرصت پاسخ سریع به نیروهای امدادی بسیار مهم است.
کرواسی یکی از کشورهای اروپایی است که به شدت تحت تاثیر آتش سوزی های جنگلی قرار گرفته است. در تلاش برای مبارزه با این موضوع، فرستنده ها و ارتباطات (OIV) تصمیم گرفتند از شبکه متراکم برج های آنتن در کرواسی برای توسعه یک سیستم نظارت تصویری تخصصی به نام Stribor استفاده کنند.[1].
92 دوربین پیشرفته PTZ با عملکرد مشابه برج های مراقبت آتش نشانی (ساختمان های واقع در نقاط دیدنی مرتفع که مردم می توانند از آنجا آتش سوزی های جنگلی را در بیابان نظارت کنند)، در مکان های نظارت آتش نصب شد. در ترکیب با یک سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS)، شبکه نظارت در تشخیص آتش سوزی های جنگلی قبل از بزرگ تر شدن بسیار مفید است.
سیستم مشابهی در کالیفرنیا راه اندازی شده است[2]، اما در مقیاس بسیار بزرگتر. این راه حل از شبکه ای از نزدیک به 650 دوربین از راه دور تشکیل شده است. به محض مشاهده آتش توسط یکی از دوربین های بصری، آتش نشانان می توانند دوربین های مجاور را از راه دور کنترل کنند تا مکان دقیق آتش را مثلث کنند. حتی در شب، این دوربین ها می توانند به لطف ویژگی مادون قرمز داخلی به طور موثر منطقه را زیر نظر داشته باشند که به آنها اجازه می دهد تا آتش سوزی را تا فاصله ۱۹۰ کیلومتری تشخیص دهند.
با کمک این راه حل های نظارتی، آتش نشانان می توانند در عرض چند ثانیه به آتش سوزی احتمالی که تا نیم ساعت طول می کشید واکنش نشان دهند و تصمیم بگیرند که چه نوع واکنشی برای کنترل وضعیت لازم است. به گفته رئیس واحد CAL FIRE San Diego، Tony Mecham، این زمان می تواند عامل مهمی در تبدیل شدن شعله ور شدن به آتش سوزی غیرقابل کنترل باشد یا قابل مدیریت باشد. این راه حل ها نه تنها به آتش نشانان کمک می کنند تا سریع تر به آتش سوزی های جنگلی واکنش نشان دهند، بلکه از پرسنلی نیز محافظت می کنند که دیگر مجبور نیستند در نزدیکی منطقه خطر مراقب آنها باشند.
این راه حل ها حتی می توانند در مکان های خاص تری نیز اعمال شوند. به عنوان مثال، درخت بزرگ در هنگ کنگ[3] از سیستم مشابهی برای محافظت بهتر از جان حیواناتی که از آنها مراقبت می کنند استفاده کردند. پس از تماس بسیار نزدیک با آتش سوزی، آنها متوجه شدند که اقدامات جدیدی باید نصب شود، در حالت ایده آل اقداماتی که نیازی به نیروی انسانی اضافی ندارند. بنابراین، آنها به یک نوع مقیاس کوچکتر و مقرون به صرفه از سیستم های مورد استفاده در کرواسی و کالیفرنیا روی آوردند تا اطمینان حاصل کنند که فاجعه ای که در سال 2020 با آن روبرو شده بودند دوباره تکرار نخواهد شد. مهم است که به یاد داشته باشید که آتش سوزی نه تنها برای انسان ها و ساختمان ها، بلکه برای هر موجودی در آن محیط خطرناک است.
همچنین تلاش هایی برای استفاده از هوش مصنوعی در هنگام شناسایی آتش سوزی های جنگلی انجام شده است. سیستم های تشخیص هوش مصنوعی مانند آنچه توسط Robotics Cats استفاده می شود[4] برای شناسایی علائم اولیه آتش سوزی آموزش دیده اند. هوش مصنوعی تصاویر را برای تشخیص دقیق وقوع آتش سوزی تجزیه و تحلیل می کند و سپس در صورت مشاهده سیگنال های آتش، هشدار را در زمان واقعی به اشتراک می گذارد. راه حل های خودکار مانند این برای به حداقل رساندن خطر و محافظت از حیات وحش ما بسیار مهم هستند.
صندوق جهانی طبیعت (WWF) همچنین از هوش مصنوعی برای شناسایی آتش سوزی های جنگلی در واحه های خود در نزدیکی سواحل روم در ایتالیا استفاده می کند. واتر ویو[5]یک شریک Axis که متخصص در استفاده از هوش مصنوعی در دوربین ها است، از WWF در تلاش های حفاظتی خود در واحه ها پشتیبانی می کند. WaterView از چندین برج مخابراتی با حداکثر پنج دوربین مجهز به smoCAM ACAP استفاده می کند.[6] راه حلی برای تشخیص وجود دود، هشدار دادن به طرف های مربوطه تا قبل از تشدید آتش مداخله کنند.
تمرکز بر آتش سوزی در محل دفن زباله و سطل زباله هوشمند
هنگامی که زباله های دفع شده در محل دفن زباله سوزانده می شود، بخارهای سمی پخش می کند که می تواند آسیب جدی به محیط شهر و مردم ساکن در مناطق اطراف وارد کند. حتی در مناطق دورافتاده شهری که نمی توانند به منابع برق موجود اعتماد کنند، دولت های محلی می توانند دوربین های ویدئویی شبکه ای را که با باتری های داخلی کار می کنند، برای ضبط و پخش تصاویر از طریق شبکه 4G به کار گیرند تا به نیروهای پلیس در شناسایی آتش افروزان کمک کنند.
فرآیندهای جمع آوری، جمع آوری و جداسازی زباله در شهرهای هوشمند نیز می تواند با استفاده از حسگرهای بی سیم نصب شده بر روی سطل ها بهبود یابد. اینها نه تنها قادر به اندازه گیری و پیش بینی سطح پر شدن ظروف برای کمک به سازماندهی یک سرویس کارآمدتر هستند، بلکه در موارد دستکاری یا خرابکاری از هر نوع، از جمله آتش سوزی، هشدار ارسال می کنند. با دوربین های شبکه ای که صحنه را زیر نظر دارند، دزدان دریایی ممکن است بخواهند قبل از آتش زدن ظرف زباله دو بار فکر کنند.
البته در آتش سوزی، دما متغیر بزرگ است. دوربین های هشدار دما می توانند نظارت عالی از راه دور مناطق خطر آتش سوزی مانند تأسیسات تولید برق یا فرآیندهای صنعتی که شامل مواد خود اشتعال هستند را تضمین کنند، و در صورت فراتر رفتن دما از حد تعیین شده یا زمانی که خیلی سریع افزایش می یابد، آلارم ها را راه اندازی می کنند.
تشخیص آتش سوزی در محیط های شهری و زیرساخت های حیاتی
آشکارساز دود شناخته شده ترین و پرکاربردترین روش تشخیص حریق است. در حالی که آشکارسازهای دود سنتی کارآمد هستند، اما دارای چندین کاستی اساسی هستند که می تواند کارایی آنها را محدود کند. به عنوان مثال، از آنجایی که آنها فقط زمانی واقعاً کار می کنند که دود به آشکارساز نفوذ کند، ممکن است در ارائه هر گونه هشدار خیلی دیر عمل کنند، زیرا در آن نقطه، آتش از قبل بسیار بزرگ خواهد بود. برعکس، گاهی اوقات می توانند بیش از حد حساس باشند و آلارم های کاذب را ایجاد کنند که می تواند منجر به تخلیه غیرضروری و تماس بدون دلیل آتش نشانی شود.
در پاسخ به این، آرانی[7]، یکی از شرکای Axis، با استفاده از تجزیه و تحلیل ویدئویی هوشمند برای تشخیص دود و شعله راه حلی پیدا کرد و نتایج چشمگیر بوده است. راه حل های FlameCatcher و SmokeCatcher Araani نیازی به انتظار برای نفوذ دود در واحد خود ندارند. آنها در عوض قادرند آتش سوزی ساختمان را چند دقیقه زودتر از یک آشکارساز دود معمولی تشخیص دهند. آن دقایق تمام تفاوت را بین چند خاکستر و یک جهنم خشمگین ایجاد می کند.
این راه حل ها نه تنها ابزار بهتری برای تشخیص آتش سوزی ارائه می دهند، بلکه دید بهتری از آنچه واقعاً باعث آتش سوزی شده است را ارائه می دهند. Pieter Claerhout، مدیر عامل Araani، توضیح داد: "بیش از 50٪ از آتش سوزی های بزرگتر به دلیل خطا یا عمل انسانی است، اما تشخیص علت آن فقط در آشکارسازهای دود سنتی بسیار دشوار است. دوربین های ویدئویی به اپراتور اجازه می دهند نه تنها ببینند که آتش از کجا گسترش می یابد، بلکه شانس بسیار خوبی برای شناسایی دقیقاً عامل شروع آن در وهله اول دارند.
آینده نظارت در تشخیص آتش سوزی
دوربین ها در حال حاضر تاثیر زیادی در تشخیص و واکنش به آتش سوزی دارند. به لطف راه حل های هوشمند ارائه شده توسط دوربین های شبکه و حسگرهای هوشمندی که به صورت پشت سر هم کار می کنند، آتش سوزی چالشی است که اکنون شهرهای هوشمند و آتش نشانی ها می توانند برای مقابله با آن بسیار مجهزتر شوند.
از متحول کردن کامل تشخیص آتش سوزی تا جلوگیری از آتش سوزی در شهرهای هوشمند، واضح است که حسگرهای بصری در تشخیص شعله چیزهای زیادی برای ارائه دارند. به طور خاص، دوربین های چند سنسوری می توانند این موارد استفاده متفاوت را از منظر اقتصادی بیشتر فعال کنند، زیرا یک دستگاه به کاربر اجازه می دهد تا منطقه وسیعی را در 360 درجه با صرفه تر از چندین سنسور جداگانه نظارت کند. ساختن این نوع حسگرها به اندازه زنگ هشدار دود سنتی، نه تنها جهان را به مکانی امن تر تبدیل می کند، بلکه نقشی کلیدی در مبارزه با مسائل زیست محیطی و سوق دادن ما به سوی آینده ای پایدارتر خواهد داشت.
منابع
[6] دوربین دودی
[7] https://www.axis.com/customer-story/analytics-fire-detection
برای اطلاعات بیشتر با شرکت ارتباطات محور تماس بگیرید
اعتبار(ها)
منبع: https://www.securitysa.com/23339R