تولدت مبارک، SIA! | امنیت حرفه ای

20 سال پیش در چنین روزی، سازمان صنعت امنیت (است) کنفرانس رونمایی خود را در مرکز QE2 در مرکز لندن برگزار کرد. سردبیر مجله امنیتی حرفه ای مارک روو یکی از صدها نفری بود که آنجا بود. او در سالگرد تأمل می کند.

SIA علاوه بر کار روزانه خود برای نشان دادن (و تمدید نشان ها) صدها هزار مرد و زن که فعالیت های دارای مجوز را انجام می دهند و اجرای طرح قرارداد تایید شده (داوطلبانه) (ACS)، وظیفه دیگری را نیز انجام می دهد. این چیزی است که صنعت امنیت باید درباره آن غر بزند، درست مانند مجوز تلویزیون که مجوزی برای غر زدن درباره بی‌بی‌سی می‌دهد. این جوان میانسال کلیشه ای که یک مدیر امنیتی است، علاوه بر SIA، چیزهای زیادی برای غر زدن دارد – چاله های موجود در جاده ها، بیشتر زندگی مدرن. صنعت امنیت بدون SIA کجا خواهد بود؟ مسلماً اگر SIA در اطراف نبود، از تحقیقات منچستر آرنا، نیاز به آن بوجود می آمد. و SIA در زیر کانون توجه خشن و بی‌نظیر تحقیق، نسبتاً خوب عمل کرد: SIA حداقل مجبور نبود مانند پلیس، آتش‌نشانی و آمبولانس و MI5 از تلویزیون عذرخواهی کند.

مانند هر زوجی که به مدت 20 سال ازدواج کرده اند، آشنایی می تواند تحقیر را به همراه داشته باشد، و در طول سال ها، مقامات مسئول سهم خود را از IT و سایر بدبختی ها داشته اند (اگرچه همه ما اینطور نیستیم؟). در روزهای اولیه رژیم نشان‌ها، برای مدتی اگر می‌خواستید وضعیت مجوز شخصی را در پایگاه داده SIA بررسی کنید، اگر به دنبال شخصی در ابتدای حروف الفبا می‌گشتید – مثلاً آرون آردوارک – ممکن است زمان زیادی طول بکشد. اما اگر کسی با نامی مانند زک زبدی بود، نمی‌توانستید مستقیم به Z بروید، اما باید نیم ساعت طول می‌کشید تا تمام راه را کلیک کنید. چنین تجربه‌ای می‌تواند باعث شود که انسان خوش اخلاق به نفرت روی بیاورد. راه دیگری که افراد صنعت می توانند از SIA ناامید شوند این است که آنها را یاری کنند گزارش تخلف – کسی بدون نشان، یا نشان منقضی شده روی یک در – و هیچ چیزی نمی شنود. SIA تنها نهاد دولتی یا خصوصی نیست که در بازخورد بد است – پلیس را در نظر بگیرید (و در طی 20 سال فعالیت، چهره های کلیدی SIA به ویژه در سمت اجرای قانون از پلیس آمده اند).

یک شوخی در یکی از قسمت‌های سیمپسون‌ها باعث شد که خانواده در هواپیما و هومر سیمپسون در مورد مقاله‌ای در مجله اظهار کنند، “اندونزی در یک دوراهی قرار دارد!” در بسیاری از 20 سال ممکن است احساس شود که SIA نیز در یک دوراهی قرار دارد، چه به دلیل نفوذ خارجی (مانند تلاش دولت ائتلافی جدید در سال 2010 برای دادن به SIA به عنوان بخشی از “آتش کوانگوها” ، که به نظر می رسد از آن زمان کاملاً از مد افتاده است) یا دور بررسی خود SIA از کار خود. به دلیل ارائه وظیفه حفاظتی پیشنهادی پس از اینکه تحقیقات Arena راه را از نظر سیاسی برای وزارت کشور برای وارد کردن قانون مارتین باز کرد، در یک چهارراه واقعی تر از حد معمول است، که اگر وارد شود (و چون در دست وزارت کشور است، هیچ چیز را نمی توان به عنوان قطعیت در نظر گرفت) بزرگترین تغییر را در بخش امنیتی از زمان SIA ایجاد خواهد کرد. آیا SIA وظیفه نظارت بر Protect Duty را خواهد داشت؟

بنابراین اغلب این چیزی است که صاحبان قدرت و اقتدار درباره آن سکوت می کنند، به همان اندازه جالب است که آنها درباره آن صحبت می کنند. این که SIA از تاریخ تولدش کم می‌کند، ممکن است نشان‌دهنده فقدان علاقه یا فقدان حافظه سازمانی باشد (تعداد کمی در SIA از همان سال گذشته وجود داشته‌اند)، یا این احساس که آنها بر سر دوراهی قرار دارند و در آستانه تغییر هستند. و چه زمانی تغییر برای بهتر شدن است؟).

به ناچار چنین تغییری باعث می شود که نشان نان و کره SIA و ACS یک شبه در مقایسه با اهمیت کمتری به نظر برسد و کمتر مورد توجه و اصلاح قرار گیرد. این یکی دیگر از موضوعات این 20 سال است و دلیلی برای غر زدن است. که SIA برای انجام کارهای درست راه اندازی نشده است. برخی خواهان امنیت داخلی هستند مانند امنیت قراردادی. برخی می خواهند که ACS به شکل دیگری انجام شود. یکی از کهنه سربازان بازنشسته خردمند که هنوز به این صنعت علاقه مند است، سال گذشته به من گفت که چقدر اشتباه بود که یک دولت کارگری در دهه 2000 از فرد خواسته بود برای نشان SIA (و آموزش برای درخواست آن) بپردازد و نه این کسب و کار، حتی اگر افسران امنیتی، کارکنان درب و اپراتورهای اتاق کنترل دوربین مدار بسته معمولاً دستمزد کمی دارند.

چرا SIA این کار را کرد؟ زیرا به راحتی فراموش می شود که SIA در ابتدا چقدر خشمگین بود، هر کاری که کرد. برای یک چیز، کارکنان درب با مهربانی به آنها گفته می شود که توسط مربیان چگونه کار خود را انجام دهند و مجبور به شرکت در امتحان هستند. خطرناک‌تر برای SIA، قدرتمندتر نگهبانان رؤسای شرکت‌ها، بازرگانان تاچری میان‌سالی بودند که از پرداخت مالیات برای هر چیزی فراتر از جاده‌ها خشمگین بودند، و از هیچ مقررات یا هر کاری که یک دولت کارگری انجام می‌داد خوششان نمی‌آمد. این که تنظیم کننده هزینه را بر عهده افسر امنیتی بگذارد، در روزهای اولیه دردسر کمتری برای آن ایجاد کرد.

در همه زمینه‌های زندگی، مانند پیشرفت SIA، جالب و غیرممکن است که بگوییم افراد چه تأثیری داشته‌اند – یا اینکه در مقابل نیروهای دولتی، اجتماعی یا اقتصادی کم و بیش ناتوان بودند؟ رئیس و رئیس اجرایی SIA تا حدی قدرت دارند. برخی از نفوذ را صندلی و رئیس فعلیهدر بیلی و میشل راسل، به دنبال این بوده اند که بیشتر به طبل ضربه بزنند تا زنان بیشتری را وارد این بخش کنند. آنها در رویداد 8 مارس، روز جهانی زن در تیت مدرن (تصویر، سخنرانان روی صحنه از جمله میشل راسل) شرکت کردند.

در آن رویداد گویاتر و تکان دهنده تر از آنچه میشل راسل گفت، روشی بود که او و هدر بیلی پس از آن با زنان درآمیختند – زنانی از همه رده ها و پیشینه های صنعت امنیت. روسای قبلی همگی مرد بودند، هرچند به تعبیری همه کرسی های SIA زن بودند. اکنون پنج نفر از مدیران مرد قبلی SIA (بدون احتساب توقف‌ها) از هوش هیجانی متفاوتی برخوردار بودند و با افراد امنیتی همذات پنداری می‌کردند و در میان آنها راحت بودند. اما من نمی‌توانم هیچ یک از مدیران اجرایی قبلی و جفت‌های صندلی‌ها را در میان مخاطبان امنیتی – چه رسد به یک مخاطب عمدتاً زن – به‌اندازه آن جفت فعلی تجسم کنم.

این چه ارزشی دارد؟ در طول 20 سال گذشته، با وجود همه درخواست‌ها برای افزایش تعداد زنان در بخش امنیت، زنان هنوز تنها یک نفر از هر 10 نیروی کار هستند. SIA تحت فرمان میشل راسل به طور معقولی در تلاش بوده است تا به آنچه که می تواند و نمی تواند انجام دهد، طبق قانون، قانون صنعت امنیت خصوصی 2001، اشاره کند. می تواند PSIA را اجرا کند. اگر SIA یک رسوایی در انتظار رخ دادن است – و هر سازمانی چنین می کند – در مورد آموزش است. چه کسی دوره های معمولاً پنج روزه نگهبانان امنیتی جدید و کارکنان درب، SIA یا Ofsted را بررسی می کند؟ افراد با زبان انگلیسی شکسته همچنان می‌توانند مجوزهای SIA را داشته باشند، به جز گوشه‌گیری یا کلاهبرداری آشکار (احتمالاً نشان‌های جعلی نیستند، اگرچه این مشکل دیگری است، اگرچه هر نشان یا مدرک شناسایی ارزش کپی کردن در معرض خطر کلاهبرداران است).

در سال 2003، پیش بینی سال 2023 چقدر غیرممکن بود! می‌توانیم با اطمینان بگوییم که برخی از سازمان‌هایی که کار SIA را انجام می‌دهند – شاید با وظایفی که به شدت گسترش یافته است، با نامی دیگر – تا 20 سال دیگر وجود خواهد داشت. مردم همچنان غر می زنند، ایراداتی در آن پیدا می کنند، و همچنان مانند همیشه ضروری خواهد بود.