نمایش ساعت صفر | امنیت حرفه ای

با وجود جنجال‌هایی که پیرامون آنها وجود دارد، قراردادهای ساعت صفر همچنان به طور گسترده در صنعت امنیت استفاده می‌شوند. بری داوسون، مدیر عامل – امنیت، در پیمانکار امنیت و خدمات سایت ویلسون جیمز، در تصویر، می‌گوید اگر صنعت برای حرفه‌ای‌تر شدن و بالا بردن استانداردهای خود جدی است، باید از این نوع شیوه‌های استخدامی فاصله گرفت.

قراردادهای ساعت صفر به کارفرمایان این امکان را می دهد که کارمندانی را بدون ضمانت کار استخدام کنند – همکارانی که در صورت نیاز و در زمان نیاز کار می کنند و فقط برای ساعاتی که تکمیل می کنند حقوق دریافت می کنند. گفته می شود برخی از کارفرمایان از قراردادهای ساعت صفر برای ایجاد شرایط غیرقابل تحمل برای کارگران خود استفاده می کنند. گزارش‌هایی مبنی بر اینکه افرادی که به صورت 24-7 در تماس هستند، با این تهدید که در صورت عدم حضور در کوتاه‌مدت قراردادشان فسخ خواهد شد، گسترده است.

خرد کردن اعداد

اینکه دقیقاً چند نفر در قراردادهای ساعت صفر هستند موضوع برخی حدس و گمان است. با این حال، ارقام Statista نشان می دهد که 917000 کارگر بریتانیا – حدود 2.8 درصد از نیروی کار – با این شرایط استخدام شده اند. از سال 2000، قراردادهای ساعت صفر افزایش قابل توجهی داشته است، با بیشترین افزایش سالانه بین سال های 2012 و 2013، با اوج سه درصد در سال 2020، زمانی که تعداد افراد آسیب دیده 978000 نفر برآورد شد. مسلماً، قراردادهای ساعت صفر بخش بسیار کوچکی از بازار کار بریتانیا را تشکیل می‌دهند، اما در سال‌های اخیر به شهرت عمومی بیشتری رسیده‌اند – معمولاً به دلایل اشتباه. در حالی که برخی از کارگران و کارفرمایان از انعطاف پذیری قراردادهای ساعت صفر قدردانی می کنند، برخی دیگر به تأثیر منفی آن بر خانوارهای کم درآمد و پتانسیل آنها برای استثمار اشاره می کنند. چیزی که به خصوص در مورد این موضوع نگران کننده است این است که افرادی که بیشتر تحت تأثیر قرار می گیرند اغلب این گونه رفتار می کنند به این امید که به آنها یک قرارداد تمام وقت پیشنهاد شود – چیزی که به ندرت اتفاق می افتد. چه اینکه اگر از قبول این شرایط سرباز بزنند و مرخصی بگیرند بعید است که مقرری بیکاری دریافت کنند.

نقطه سفارش

قبل از اینکه جلوتر بروم و به منظور افشای کامل، باید به این نکته اشاره کنم که ویلسون جیمز در حال حاضر برخی از افراد را با قراردادهای ساعت صفر، بیشتر برای رویدادها – و فقط زمانی که کارگر به طور خاص درخواست چنین قراردادی می کند – استخدام می کند، اما این چیزی است. که ما به سرعت سعی می کنیم از آن دور شویم. به زبان ساده، قراردادهای ساعت صفر باعث افزایش حس وفاداری بین کارفرما و کارگر نمی شود و فرهنگ دستمزد پایین را تقویت می کند. در حالی که قراردادهای ساعت صفر حقوق مرخصی و مریضی را جذب می کنند، این بر اساس ساعات واقعی کار قانونی است – بنابراین شرایط اولیه هستند. [statutory] و به هیچ وجه تقویت نشده است. این می تواند افراد را در موقعیتی آسیب پذیر قرار دهد که می تواند به پیامدهای سلامت روانی و جسمی منجر شود. علاوه بر این، به نظر می رسد که اکثر مردم عادی نیز همین گونه فکر می کنند. بر اساس نمونه‌ای از جمعیت بزرگسالی که در سال 2021 توسط YouGov مورد بررسی قرار گرفت، 64 درصد فکر می‌کردند که “قراردادهای ساعت صفر معمولاً چیز بدی است – آنها هیچگونه امنیت را ایجاد نمی‌کنند و به کارفرمایان اجازه می‌دهند از کارگرانشان استثمار کنند” و 57 درصد معتقد بودند که باید این کار را انجام دهند. لغو شود، تنها 21 درصد مخالف هستند.

موافق و مخالف

اگرچه من نظر قوی خودم را دارم، اما متوجه شدم که بحث ظریف است. برخی از افراد در این صنعت معتقدند که قراردادهای ساعت صفر راهی منعطف برای ارائه شغل به افرادی است که در غیر این صورت کسب درآمد برایشان دشوار است. به عنوان مثال، دانش‌آموزان اغلب از فرصتی برای انجام کارهای ویژه برای تکمیل وام‌های دانشجویی خود استقبال می‌کنند و همچنین آن‌هایی که خانواده‌هایی دارند که روز کاری سنتی از ساعت 9 صبح تا 5 بعد از ظهر دیگر برای سبک زندگی‌شان مناسب نیست. آنها همچنین استدلال می کنند که کارفرمایان از افزایش انعطاف پذیری سود می برند. این شرایط قرارداد یک نیروی کار به راحتی در دسترس را فراهم می کند که می تواند برای پوشش مرخصی استعلاجی، غیبت کارکنان استفاده شود و به شرکت ها اجازه می دهد تا به اوج و فرودهای مرتبط با استقرار امنیت فیزیکی واکنش سریع نشان دهند. گفته می شود، معایب بسیار بیشتر از جوانب مثبت است.

علاوه بر احتمال استثمار کارگران، کارفرمایان هیچ کنترلی بر این ندارند که آیا افراد برای تکمیل درآمد خود از یک شغل تمام وقت، کارهای امنیتی فیزیکی انجام می دهند یا خیر. این امر پیامدهای سلامتی و ایمنی و همچنین احتمال عدم رعایت دستورالعمل زمان کار را دارد. علاوه بر این، اگر یک شرکت امنیتی در آموزش، یونیفرم و در برخی موارد مجوز سازمان امنیت صنعت (SIA) سرمایه گذاری کرده باشد، هنوز هیچ تضمینی وجود ندارد که یک فرد هر کاری را که به او پیشنهاد می شود بخواهد.

تصویر بزرگتر

مسائل منفی در مورد قراردادهای ساعت صفر نیز با نیاز به افزایش حرفه ای بودن صنعت امنیت مرتبط است. موفقیت، درک و شهرت این بخش به طور جدایی ناپذیری با افرادی که در آن کار می کنند مرتبط است. بیایید در مورد آن حرفی نزنیم – صنعت امنیت به پرداخت دستمزدهای پایین شهرت دارد. این چیزی است که بر میزان ماندگاری کارکنان تأثیر منفی می‌گذارد و اغلب نتیجه آن غیبت و انگیزه پایین است. امنیت نیاز به رقابت با سایر صنایع دارد تا به عنوان یک انتخاب شغلی جذاب در نظر گرفته شود، و کارهای بیشتری از نظر مزایای استخدام، آموزش و توسعه شغلی انجام شود. یک رویکرد بیرونی امکان سرمایه‌گذاری مجدد پول در مزایای شغلی را فراهم می‌کند که افراد را جذب و حفظ می‌کند – مانند حقوق و دستمزد، پاداش، مراقبت‌های بهداشتی خصوصی، دستمزد بیماری، مرخصی با حقوق افزایش یافته تعطیلات – که همه این‌ها می‌توانند در مدت زمان معینی به مرحله اجرا در آیند.

خدمه P&O

حقوق کارگران اخیراً زمانی که 800 خدمه P&O بدون اطلاع قبلی اخراج شدند و در صورت امتناع از ترک کشتی خود با دستبند تهدید شدند، مطرح شد. برخورد با آنها منجر به درخواست‌های بلندتر برای لایحه اشتغال شده است تا از برخورد با کارگران مانند نیروی کار یکبار مصرف جلوگیری شود. اگر این اتفاق بیفتد، قراردادهای ساعت صفر مطمئناً در خط آتش قرار خواهند گرفت، بنابراین ارائه دهندگان خدمات امنیتی باید به دنبال رفتار اخلاقی و اخلاقی صحیح‌ترین روش‌های ممکن باشند و به اتکای خود به آنها پایان دهند.