“هیلزبورو دیگری وجود خواهد داشت”

این به من گفته شد (مارک رو می نویسد) بعد در نتیجه دیروز همایش سالانه انجمن مشاوران امنیت (ASC، مانند همیشه در زیر برگزار می شود قانون چتم هاوس. پیش از این، سخنران گفته بود که اختلال در فینال مسابقات قهرمانی یوفا یورو 2021 در ومبلی «ممکن است یک حادثه 350 تا 400 مرگبار باشد».

به عبارت دیگر، خانه فوتبال انگلیس، مکان مقدس فینال جام جهانی 1966، به عنوان میزبان یکی از رویدادهای مهم ورزش جهان، می توانست چهار برابر بیشتر از هیلزبورو تلفات جانی داشته باشد، فاجعه ای که در سال 1989 رخ داد. منجر به تیلور ریپورت و استادیوم‌های همه‌نفره در انگلستان شد، یک تغییر عمیق در بازی برای تماشاگران که تنها امسال آرام‌تر شده است. وب سایت SGSA).

چرا احساس اطمینان در مورد آینده “هیلزبورو”؟ سه دلیل اول، آن «نزدیک از دست دادن» در فینال انگلیس و ایتالیا، همانطور که به طور کامل در بررسی بارونس کیسی که در دسامبر 2021 منتشر شد، بیان شد. ظهر، و جمعیت تا ساعت 3 بعدازظهر به قدری زیاد بود – زمانی که پلیس مستقر شد و انتظار داشت یک شیفت 12 ساعته تا ساعت 3 صبح کافی باشد – که وضعیت “از بین رفته” بود). “استفاده زیاد از الکل و مواد مخدر در خیابان” (از این رو رفتار بی پروا و تهاجمی هواداران بدون بلیط که سعی در ورود به آن داشتند و بر سر هواداران ایتالیایی در داخل فریاد می زدند، یکی از هواداران انگلیسی احتمالاً پنج مهماندار را برای تسلیم گرفتن می برد). “انبوه جمعیت بیش از حد”، از جمله در فضاهای محدود و “گوه زدن درب”؛ “فروپاشی مترقی جمعیت روی پله ها”؛ و “لغزش، زمین خوردن یا سقوط در یک جمعیت متحرک با پتانسیل زیر پا گذاشتن”. شخصی که افتاده بود زیر دیگران “دفن” شد و تشنج داشت، اما بهبود یافت.

به عنوان مرور اگر اوضاع به گونه‌ای دیگر پیش می‌رفت، آن‌طور که می‌توانستند – اگر انگلیس در ضربات پنالتی شکست نمی‌خورد، اگر هوا خیس نمی‌شد – مردم می‌توانستند بعد از مسابقه بمیرند. برای نقل قول در نیمه راه بررسی:

اگر انگلیس پیروز می شد، تماشاگران 6000 نفری بیرون که در تمام مدت مسابقه آنجا ماندند، احتمالاً انگیزه پیدا می کردند تا برای اهدای جام به دنبال ورود باشند. قابل قبول است که آنها این کار را همزمان با شروع خروج بسیاری از افراد داخل انجام می دادند (صفحه 59).

به عبارت دیگر، هولیگان هایی که می خواستند ساعت های زیادی وارد شوند، ممکن است سعی کرده باشند به زور وارد شوند، در حالی که 80000 نفر (شامل 1700 تا 2000 نفری که قبلاً اجباری وارد شده بودند – هیچ کس نمی تواند عدد قطعی را بگوید؛ منهای 350). تا 400 نفر از آنها بیرون ریخته شده بودند) در حال ترک بودند. مجموع 350 تا 400 (هیچ حدس و گمان در کیسی ریویو ارائه نشده است) قابل درک می شود. پس از انتشار کیسی ریویو، من یک فاجعه آینده را تصور می کردم (به لینک مراجعه کنید) اما تعداد تلفات وارد نکردم.

دلیل دوم: چه چیزی تغییر کرده است؟ بارونس کیسی در پیشگفتاری برای نقد خود پرسید که چرا برای هزاران مرد بدون بلیط (تقریباً همه مردان، دوربین های مدار بسته را نشان می دهد) “به نوعی نفوذ به استادیوم یا سوء استفاده از ورودی های معلولان” قابل قبول است. این فرهنگ بدون تغییر است. بدون چالش مواد مخدر غیرقانونی به آسانی در دسترس هستند (و به اندازه الکل گزینه ای ارزان هستند).

بررسی ومبلی پس از فینال 11 جولای 2021 با 17 توصیه ارائه شد. 14 مورد انجام شده است. با این حال، استادیوم پیشرفت کمی در مهمترین آنها داشته است، ایجاد یک محیط بیرونی محکم تر از حصارهای موقت مورد استفاده در فینال یورو. احتمالاً چیزی به بلندی و سختی بالا رفتن از دیوار در باغ یوستون در مقابل ایستگاه یوستون برای جلوگیری از معترضان HS2 لازم است. چیزی نیست که به راحتی یا به سرعت برای مناسبت های بزرگ نصب شود.

علاوه بر این، ومبلی مانند استادیوم های دیگر مانند استادیوم لندن، خانه وستهام اف سی، در تعیین مرز برای محیط بیرونی خود مشکل دارد، در زمینی که حتی مالک آن نیست. همچنین فقط یک مالک دیگر وجود ندارد که باید با آن معامله کرد. مالکان زمین به طور قابل درک از به اشتراک گذاشتن مسئولیت (و بنابراین مسئولیت پذیری) با ومبلی در صورت مسئولیت در قبال صدمات یا بدتر خجالتی هستند. با این حال، این یک پایه امنیتی است که اکنون در مورد قلعه ها و نگه داری از آنها در قرون وسطی صادق است. اگر دیوار بیرونی برای بیرون نگه داشتن افراد غیرمجاز نداشته باشید، در واقع تا زمانی که خود را نگه دارید، هیچ امنیتی نخواهید داشت، در مورد ومبلی «ردپای» استادیوم، که در فینال یورو منجر به بی‌بلیت و ضداجتماعی شد. باز کردن اجباری درهای آتش نشانی اضطراری، درهای ورودی برای معلولان، و دم و ورود به هر گردان.

و همانطور که شخصی از طبقه Consec اشاره کرد; را فینال لیگ قهرمانان 2011 در ومبلی، زمانی که بارسلونا منچستریونایتد را شکست داد، تقریباً همین اختلال را داشت. هرکسی که در هر بازی بزرگ فوتبال در ومبلی، دو نیمه نهایی جام حذفی یا فینال جام حذفی شرکت کرده باشد، می تواند از رفتار نادرست باغ وحش، مصرف آشکار مواد مخدر، ادرار کردن روی چمن و خیابان، و اتفاقی به شما بگوید. دعوا تشویق شد (در واقع نامیدن آن باغ وحش نسبت به برخی از حیوانات ناعادلانه است.)

که منجر به سومین دلیل می شود: تاریخ. همانطور که بارونس کیسی در ریویو نوشت: “رویدادهای هیلزبورو در سال 1989 بر ذهن من سنگینی کرد.” هرکسی که در دهه‌های 1970 و 1980 استادیوم‌ها را اداره می‌کرد، اکنون بازنشسته شده یا مرده است. اما آن‌ها می‌توانند به شما بگویند که چطور ممکن است یک لهو‌گی به اندازه هیلزبورو برایشان اتفاق بیفتد. در واقع این اتفاق افتاد. در ایبروکس، خانه رنجرز در گلاسکو در سال 1971 (66 کشته)؛ در اسپارتاک مسکو در یک مسابقه جام یوفا در سال 1982 (زمانی که «حداقل» 67 مرد؛ منبع، ورزش و جامعه در اتحاد جماهیر شوروی: سیاست فوتبال پس از استالین، نوشته مانفرد زلر، منتشر شده در 2018). حتی بورندن پارک، بولتون در سال 1946 (33 کشته؛ پرونده اصلاح ایمنی استادیوم به کابینه دولت کار آتلی رسید و کنار گذاشته شد).

تعداد زیادی از نزدیک‌ها هرگز به تیتر خبرها تبدیل نشدند. تصادفات نزدیک به هیلزبورو و تلفات (و صدها مجروح در هر مورد) به دلایل مشترک مشابهی اتفاق افتاد: تراکم جمعیت، نگرش بد بین پلیس و هواداران که به این معنی بود که آنها به طور معمول در قفس و محاصره می شدند. آن نیمه نهایی هیلزبورو در آوریل 1989 بین لیورپول و ناتینگهام فارست به مدیریت برایان کلاف برگزار شد. در اواخر دهه 1960، هنگامی که او در دربی کانتی نام خود را بر سر زبان ها انداخت، جمعیت زیادی به مسابقات خانگی و سپس در زمین بیس بال، در بخش کارگری شهر آن زمان، مانند بسیاری از استادیوم ها در آن روزگار، هجوم آوردند. نه تنها ممکن است جمعیت آنقدر به هم فشرده باشند که هیچ کس نتواند جایی که می خواهد حرکت کند، و حتی ممکن است پاهایش را از روی زمین بلند کنند. این ممکن است از قبل در بیرون اتفاق بیفتد، زیرا جمعیت برای پرداخت نقدی در چند چرخش قیف می‌کردند.

همانطور که اگر از جاده رد شوید و به روزنامه فروشی بروید، و آن جاده شلوغ باشد، و آنقدر که ممکن است مراقب ایمنی جاده نباشید، دیر یا زود با یک “نزدیک از دست رفته” مواجه خواهید شد و از نظر آماری، دچار خواهید شد. احتمال اینکه تحت تاثیر ترافیک قرار بگیرد، بیشتر می شود، بنابراین احتمال تکرار هیلزبورو، هر زمان که شرایط به هم برسد، کم و بیش اجتناب ناپذیر می شود.

وقتی این اتفاق بیفتد، مادران برای پسران عزاداری می‌کنند، گل‌فروشان گل‌هایشان تمام می‌شود و مقامات دستور تحقیق خواهند داد. QCهایی که 600 پوند در ساعت درآمد دارند، افرادی را که در آن روز در نوبت کاری قرار می‌دادند، از نظر قانونی معاینه می‌کنند و به آنها احساس جنایتکاری می‌دهند. گزارش های طولانی منتشر خواهد شد که تعداد کمی به طور کامل می خوانند، و مقامات آنچه را که همیشه انجام می دهند می گویند: “درس هایی آموخته خواهد شد”، در مورد یک رویداد قابل اجتناب و قابل پیشگیری.